Keukenwandtegels
Waarom, waar en tot hoe hoog plak je keuken wandtegels eigenlijk?
Die vraag triggert mij meer en meer. Laat me je even meenemen. Tot zo’n 10 jaar geleden bouwden ‘we’ keukens met bovenkastjes. Heel functioneel. Je kon er veel in kwijt en je had alles snel bij de hand. Terugkijkend is het lastig aan te geven wanneer we daarmee gestopt zijn. Voor mijn gevoel was het ineens afgelopen. De meer industriële sfeer deed z’n intrede en de landelijke sfeer kwam meer terug. Hoe dan ook, het ging ten koste van het bovenkastje. We plakten toen tussen het keukenblad en de bovenkastjes een strookje wandtegels.
Waarom plakken we nog steeds een strook keuken wandtegels?
Het gekke is dat we dus wel stopten bovenkasten toe te passen maar niet gestopt zijn met het plakken van een strookje keuken wandtegels. Vreemd? Ja, zeer. Die wandtegel zit dus nog steeds in het hokje functioneel en niet in het hokje sfeerbepalend terwijl een wandtegel mijns inziens juist sfeerbepalend is. Door nog steeds in banen te werken ontstaat erg weinig homogeniteit. We bouwen onze keuken nog steeds in banen. Horizontaal gezien plaatsten we een 95 cm. daarboven een rijtje van zo’n 60 cm. tegels en daarboven stukken we de boel af naar het plafond. We ‘drukken’ onze keuken daarmee als het ware. Een keuken wandtegel is veel meer dan een functioneel onderdeel. Een keuken wandtegel maakt c.q. versterkt de sfeer die we willen geven aan de keuken in z’n algemeen.
Waarom plakken we überhaupt nog steeds wandtegels?
Je zou je ook af kunnen vragen waarom we nog steeds keuken wandtegels plakken. Zeker in de huidige meer minimalistische tijden en verbeterde stuk-kwaliteiten kun je je dat inderdaad afvragen. Ik, als echte tegelman, zie absoluut de schoonheid van stukwerk en de mogelijkheden ervan. Kijk bijvoorbeeld eens naar tadelakt, dat is een fraai en waterbestendig traditioneel stucwerk, en de daaraan gekoppelde Marokkaanse badhuissferen. Heel mooi maar ook heel prijzig en toch ook best trendy. En juist dat laatste vindt ik een minder sterk argument om te kiezen voor stuk. Juist daarom gaat mijn voorkeur nog steeds uit naar een keramische wandtegel. Neemt niet weg dat juiste die verschillende soorten stuc mee hebben geholpen ons te laten inzien dat de ruimte boven het keukenblad en het plafond één ruimte is.
Keukenwandtegels tot aan het plafond?
Ja, kijk er eens anders naar zou mijn advies zijn. En dan bedoel ik niet dat je alle wanden in de keuken moet betegelen tot aan het plafond. Je plakt een keukenwandtegel omdat het daadwerkelijk iets toevoegt aan de sfeer keuken die je wilt bouwen dan wel door het pand zelf wordt gevraagd. Dat je dat sfeervol en met beleid moet doen staat als een paal boven water. We willen immers een sfeervolle keuken, geen slachthuis.
Als een keukenwandtegel inderdaad mede de sfeer bepaald laat ‘m dan ook z’n werk doen. Meer wordt juist minder. Laat me je dat uitleggen; Er zijn verschillende soorten wandtegels voor verschillende sferen. Stel je een 7.5x15cm. facetgeslepen metrotegel voor. Die komt echt het best tot zijn recht als –ie- uit het hokje functionaliteit wordt gehaald en ruimhartig wordt geplakt. Een veelheid facettegels geeft rust, hoewel je dat misschien niet gelijk zou verwachten. Een Marokkaanse 10x10cm. zellige (zellige is Marokkaans voor wandtegel) is ook een mooi voorbeeld van een keukenwandtegel die het best uit zijn verf komt als je ‘m de ruimte geeft. Zelliges op het eerste oog drukker doordat ze licht gemêleerd zijn qua kleur. Door zelliges op de hele wand aan te brengen krijgt die ‘blend’ rust en ontstaat er een heerlijke rustgevende sfeervolle atmosfeer. Dat doet de relatief kleine facet metro tegel ook als deze uit de verf mag komen.